Gözlerim Şiiri - Muhammed Yusuf Maral

Gözlerim, küsmeyin, ben miyim sizce
Uykusuz bırakan, sizi günlerce?
Hatırlayın, nice rüyaya daldık
Herkes uyudu, geride biz kaldık

Yoruldum, hep düşünmekten yoruldum
Soruydum, hiç sorulmayan soruydum
Yürüdüm, koştum, yollar hatırlamaz
İşitir sesimi, lakin aldırmaz

Bedenimde yüküm, betondan farksız
Bak yine sabah oldu ve yalnızız
Gözlerim; yorgun âma gibi dalmış
Uyumadan, yeni güne uyanmış

Bitmesin bu gece, doğmasın güneş
Vurmasın ışık, bize karanlık eş
Siyah bir çarşaf, ismimi heceler
Üşüdüm, örtün üstümü geceler

Korkmayın, yıldızlar korkmayın benden
Bende bir taşım, etten ve kemikten
Çocuktum sanardım ay hep yanımda
Oysa o da siz gibi uzağımda

Herkes merhametli, herkes mülayim
Çıkan sese bak, herkes olmuş alim
Bir benmişim zalim, bir ben cühela
Hakkın, hakkına girdiler ne ala

Gözlerim, küsmeyin ben miyim sizce
Uykusuz bırakan, sizi günlerce?
Sonsuzluğa yol var, ilk durak mezar
Sabredin, uyku var, sonsuza kadar