Yağmur yok burada ama sırılsıklamım.
Aşkından olsa gerek bu.
Gözlerimde yeşillik kalmadı, sana baktığımdan bu yana.
Aldın tüm ferimi,içtenliğimi, beni, aklımı, her şeyimi.
Çektin beni benden, aşık ettin kendine.
Oysa ki yaşamamıştım daha önce,
hazır değildim belki de.
Bilmiyordum bu duyguyu,
hissetmiyordum kimsede.
Bir bakınca hayran bırakırdım herkesleri kendime.
Şimdi hissediyorum aynı şeyi kendimde.
Aklım gitti masmavi gözlerinde.
Sarı saçlarında uçtu yüreğim göklere.
Hele dokununca ellerine,
Buluşunca dudaklarım dudaklarında,
Çok mesuttum ve birde bahtiyar.
Sormasın kimse bu nasıl bir şey diye.
Artık basmıyor ayaklarım yere.
Süzülüyorum gök kubbede.
Her şey senin sayende.
Kabul etti dualarımı Allah’ım.
Sana binlerce kez minnettarım.
Buldum işte hayatımın anlamını.
Şimdi gam yemem ölüp gitsem bile.
Kayıt Tarihi : 22.4.2014 02:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğşah Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/22/gozlerim-206.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!