Islaktı gözlerim,
özlemimi rüzgarlara yükleyip savurdum ardında,
anlamsız yaşlar akıyordu gözlerimden,
aşkımla sensizliğin olduğu yüreğimden.
Sevemedim kimseyi senden sonra,
kimi sevsem sen oluyor karşımdaki herşey,
seni anlatıyor sanki,
seni anımsatıyor gözleri.
Sen şimdi kimlesin kiminsin bilmem,
ama sen hep bendeydin,
ben hep seninleydim.
Gidişin ölümdü, nefessiz kaldım ardından,
kal gitme diyemedim,
Gittin ardına bakmadan,
belkide hiç gelmedin belkide hiç yoktun,
başlamadan bitti aramızdaki herşey,
onun gidişi ölümün fragmanıydı,
sessizlikleri barındırdı içinde,
acıların en çetinini yaşattı gidişiyle,
bu bitiş,bu gidiş, biten aşk,biten sevgi,ölüm...
Ve sevgili gelmeyişin ölüm
gidişin kıyamet bende...
Erkan İpek
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta