daha bebek onlar,
bilmiyorlar konuşmayı,
daha hiç konuşmadılar,
bırak onlara laf atmayı.
öğret, senin gözlerin nasıl konuşuyor,
ben ne kadar çalışsam, hayır olmuyor,
çok güzel okuyorlar ama,
kahverengi iki göz hiç konuşmuyor.
olsun yineden bak gözlerime,
çekmeyesinde, yummayasın da,
belki gelirler onlar da dile,
o deniz gözlerine girince.
samıtlığı bozuldu bak gözlerimin,
onlarda dile geldi sonun da,
anladın mı ne dediler,
ben çok seviyorum seni,
ben değil gözlerim öyle söylediler.
Kayıt Tarihi : 8.2.2010 10:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/08/gozlerim-151.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!