Gözleri ne kadar zemheri karanlıktıysa,
Bir o kadar da kuvvetli ışığı vardı,
Karanlıkları hançerleyen…
Gözleri kamaştıran,
Kendisine yapıştıran...
Henüz yaz gelmemişti,
Muhtemelen nisan ayındaydı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta