Gözleri ne kadar zemheri karanlıktıysa,
Bir o kadar da kuvvetli ışığı vardı,
Karanlıkları hançerleyen…
Gözleri kamaştıran,
Kendisine yapıştıran...
Henüz yaz gelmemişti,
Muhtemelen nisan ayındaydı,
Ben varım diye haykırıyordu,
Daha ölmedim isyanlarındaydı…
Hiç bakmadım nasılına,
Niçinine,
Bir göktaşı gibi düştüm,
Karanlık gözlerin içine..
Kayıt Tarihi : 29.7.2023 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiir hikayesini mısralarında bulur..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!