Gözleri Mavi Kadın Şiiri - Bilal Karaman

Bir başıma yürürken iskelede bu akşam
Yalnızlıkla baş başa titriyordu şamdanlar
Ne bir ses ne bir nefes yoktu dünden bir yaşam
Yanaklarımı öptü yosun kokan dalgalar

Sahilde fırtınalar saçlarımda meltemler
Ansızın gelip geçti aklımdan eski günler

Hayat o anda durdu, yüreğimden çığ koptu
Duygular fitillendi içerimden dağ koptu
Dilim ahraz kesildi dudağımdan ah düştü
Tutkuyla bağlandığım hayat denen ağ koptu

Gözleri mavi kadın aşkıma siyah düştü
Boşa geçti onca yıl bir koca eyvah düştü

Tüm vapurlar seferde aşk ı uzağa taşır
Bu şehirde acılar gelir yarayı kaşır
Hicran yüklü gözlerim geçmişimden iz arar
Çalınan duygularım hangi kalbe dolaşır

Gözümden gözü geçer, anılar akla zarar
Kabahatli ben miyim yoksa aşk mı günahkâr… Bilal KARAMAN (Becen)