ne zaman bir silah patlasa
ya da biri bağırsa,
bir kaval olur, sesi gelir, rüzgarların
çığlığı arasında uzak diyarların.
ne zaman,
soğuk bir odada yalnız kalsam
ve yahut,
mutluluğa yakın bir hayal kursam,
saçları örgülü kızlar gibi,
dikiliverir hayalleri karşıma,
gözleri masalsı çocukların.
kaybolur,
görürsem
matem olur umutları.
dokunursam
ter kokar tenleri
uzaklaşır bedenlerinden
yasemin kokuları.
yok olur,
yaklaşırsam
dermandan uzak
dert,yarınları,
yarınları olmaz
dokunamam korkarım
dokunmaktan kaçarım,
uzaktan bakarım
gözleri masalsı çocuklara
öpersem kan
öpülesi dudakları.
görürsem cinayet,
tanrının göremediği
yanakları.
ne görebilir
ne de öpmeye kıyar insan
gözleri masalsı çocukları
ama birileri kara yazgı yazmış alınlarına
çok erkenden kıymış çocukluklarına
baya ağır gelmiş olmalı ki
oynadıkları oyunlar
almışlar bebeksi ellerinden
oyuncaklarını
onun için elleri erkenden ölüm kokar
onun için erkenden göçerler
gözleri matemsi çocuklar
şimdi dağ başlarında
kınalı kuzularla koşarlar
ayakları altındaki,
mayınlara aldırmaksızın
gülüp coşarlar
onlar daha çocuk,
çocuk daha onlar
nerden bilsinler ölümü
ki ölüme ağlasınlar
ölüme ağlayamazlar
onlar çocuk daha
hem de gözleri masalsı çocuklar
ey sen!
ölüm namlusunu doğrultmuş avcı
iyi nişan alma, kurtulsun bu yabancı
gördüğün değil, bildiğin
bildiğin çok farklı, gördüğün ayrı
gördüğün bir ana evladı,
teni bu vatan toprağı,
karar senin bundan gayrı
ya kıy ya da bırak
gözleri matemsi çocukları
bak,
bir çocuk daha namlunun ucunda
bir ana daha acıların dokuz ayında
ya çekersin tetiği vurursun alnının
tam ortasından
ya da ıskalarsın, yaşatırsın,
gençliklerinin mutluluk şafağında
gözleri masalsı çocukları
evet avcı, sıra sende
kararını ver, erken deme
ya vur kaderine
ya da tam alnına.
artık bas şu lanet olası tetiğe.
ya vur, ya da ver hayatlarını
gözleri masalsı çocukların
ve siz, yönetenlerimiz
koltuk başında bilmek zordur,
gözleri masalsı çocukları
barış tek kelimeniz
ölüm bir adım öteniz
onlara ölüm yakışmaz
barış yakışır.
barış getiriniz
gözleri matemsi çocuklara
barış veriniz.
ya sen kahpeliklerin anası
kan sevdalısı
ortadoğu dedin
insan kemiği yedin
sonra demokrasi
o da ipteki asi
sana inanmaktır şeytana inanmak
tanrıya inanmaktır
gözleri masalsı çocuklara inanmak
uyanın çocuklar, uyanın
dörtten bir, yanımız pusu
diğer bir yanımız sefalet
bir diğer yanımız oruspu
ve en son yanımız cehalet
uyanın da bitsin bu kanlı zulmet
uyanın, gözleri masalsı çocuklar
uyanın.
açın gözlerinizi
açın da görün
yaradan neler yaratmış
denizleri, dağları
çiçekleri, ovaları
kışları, okyanusları
hatta ve hatta baharları
ne ararsanız var
hepimize yetecek kadar
gözleri masalsı çocuklar
bu ülke aydınlıktır
bu ülke gelecek
lazı, kürdü
çerkezi, türkü
içinde barındıracak
solcusu koministi
sağcısı faşisti
ne fark eder ki dini
neticesi,
insan düşüncesi.
umutlu olun
bu kara günler geçecek
gözleri masalsı çocuklarla
bakın, etrafınızda
gürül gürül bir dünya
millet uzay çağını yaşıyor.
ilim yeni diyarlarda,
keşfe susamış bir gezgin kılığında.
ırksallık bitiyor,
insanlığın en başlangıcında
insan olmak için,
insan gibi yaşamak var
ilmin ilk başlangıcında,
onun için
ilme sarıl,ayak uydur çağa
nedir bu anlamsız kin
uyanın artık
saatleri yaşamaya dönük vaktin
uyanma vakti.
deme niçin
gözleri masalsı çocuklar için.
Kayıt Tarihi : 8.5.2007 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!