Bir dalganın nasır tutmuş gözlerinden koparılmıştı
Titreyen kaç elin ayasıyla dokunmuştu yakamozuna o adı cellad şehir
Bir dilenci gibi kaldırımda mendil açar mıydı girdabında yırtılan gövdesi
Ne çok puslu renk tanıdı hüznü, limansız yeşeren mevsiminde
Bir şiire vurdu yokluğunu gözleri görmez
Kısacık bir türküye astı yarasını dili konuşmaz,
Aldı başını ellerinin arasına hüzünle baktı güneş yüzlü yarınlara,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.