Gözleri Kibrit Çakımı Şiiri - Alaaddin Emre

akıyor içim sana
derinleşiyor göğüm
ceketim çok geliyor
atıyorum sırtımdan yükü

mızrabın titreyen vuruşuyla
geçip gidiyorum
gelgitin mevsimsizliği
çarpıyor sıcak

beni duyasın diye bu ses
sargılarımı çözesin
yaralarımı ondurasın diye

hatırsız yıllardan sonra
tarif edilemez bu kırmızı soluk
kuşlar cirit atıyor cebimde
tahammüllü meydanlara bırakıyorum
karayken kastı sahte beyazadır sözün
ölüm diriliyor köprüde

bu gece bana beni anlat
su yeter yüzüme
sevilmiş ellerinden bir kap
fikri inkâr eden düşecek elbet
köprünün adı sırat

kalbe doğan candır
bir çırpıda seyre yön veren
gözleri kibrit yakımı
sevdalımdır bu güzel
elleri her an elimde

şimdi
örtülü perdeleri açma vaktidir
sessiz sakin
adanırken ömür
şiirdir
yol
okunacaktır sınırsız
iki yaka
gelecektir bir araya
sözün çıplak tadında