Gözleri İstanbul...um.....

GÖZLERİ İSTANBUL....UM...

Hani şaiir demiş ya...gözlerin İstanbul oluyor gece.....

bu gece dolaştım İstanbul u....senli hayallerimle..

bir vapurun siren sesinde..

bir martının kanadında..

oturduğumuz kayalıklarda..

hangi günün akşamıydı telaşlı gidişin.

.vapur kaçacak diye el ele koşturmamız..
.
oysa sen bilmiyordunki son vaburda kaçsın diye dualar ettiğimi.

bırakmak istemediğimi ellerini..

doyasıya kalmak istediğimi gözlerinde.,

İstanbul sendin..senle güzeldi midye..

senle başkaydı rakının biranın tadı..

yağmur başka çizeliyordu ellerin ellerimdeyken.senle her yer istanbul.du..

.oysa çalan ayrılığın çanlarıymış..

martılar sessizce habercisi.

.bilmeyim hissetmeyim diye susmuş dalgalar..

adı konmuş oysa sende ayrılığın..

bukalemuna benzetiyordum bazan seni..ne çabuk değişyordun.

inandığım anlarda gözlerinde kaybolduğum anlarda..sanki istanbul olurken............

sen..birden uzaklaşman.

kayalara çarpıyordu kalbimin kırıkları..

içinde başka dünya vardı.bildiğim ama bilmezden geldiğim..

derdine derman...yarene merhem olmaktı arzum..

bilerek başkasının olduğunu o kalbinde...

acıyordu bazen içim.hani hani..sızlar ya beden hani tutmaz ya dizler..

hani damlar ya içine gözden yaşlar...

işte öyle bir şeydi anlar...

sevda kokan istanbulum....

bu güzelliklere rağmen neden bana..

hüzün kokarsın....

martılar uçuşurken dalgaların üstünde...

açmışsa dört bir yanda sevda çiçeklerin...

neden gözümde hüzün..neden yüreğime hazan gibi çökersin....

serseri....