*Gözleri Işıldarken İçi Kan Ağlıyordu

IŞILDAYARAK

Gözleri ışıl,ışıl parlarken,içi kan ağlıyordu.
Kimseye belli etmezdi,içinde fırtınalar kopuyordu.
İçinde bir şeyler vardı,yutkunup söyleyemiyordu.
Çevresine gülücükler dağıtıp,planlar yapıyordu.

Sokak lambaları yanarken,sigarasından çekiyordu.
Huzur dolu içi,pırlanta gibi ışıl,ışıl parlıyordu.
İnsanlara dikkatlice bakınca,sanki içlerini okuyordu.
Gözleri ışıl,ışıl parlarken,geleceğe umutla bakıyordu.

Işıl,ışıl parlarken o güzel gözleri,gerçekleri saklıyordu.
O melek yüzün altında,kim bilir ne sırlar yatıyordu.
Sevgi dolu kalbi,güvenebileceği bir sevgili arıyordu.
Gözleri ışıl,ışıl parlarken,geleceğe umutla bakıyordu.