Gözleri Görmeyen Kadın Şiiri - Fatih Saraç

gözleri görmeyen bir kadın duydum sahilde
beni sustum,
o da beni duydu
su içsem geçer miydi bilmiyorum
içimdeki derinden bir korkuydu
bir balıkçı sabrediyordu elinde oltasıyla
çocuklar denize taş atıyordu
ve güneş suçluymuş gibi
bir acelesi varmış gibi
sessizce batıyordu

gözleri görmeyen bir kadın gördüm sahilde
martıları izliyordu yüzü şehre dönük
bir gemi geçiyordu kıyıdan
sanki bir ömür geçiyordu tüm ışıları sönük
çocuklar denize taş atıyordu
simitçiler susuyordu avaz avaz
dalgalar üstüme geliyordu sanki
mevsim kıştan bozma sahte bir yaz

gözleri göremeyen bir kadın vardı sahilde
kimseye pas vermiyordu
ve o kadın bir tek
onu sevdiğimi görmüyordu