Gözleri diyorum, gözleri...
Bir ömre razı eder insanı,
Bir bakışıyla başlatır kalpte baharı.
Ne gülüş gerek, ne söz...
Yalnızca gözleriyle sever,
Ve ben gözlerinde var olurum her gece.
Kıyamet gibi güzel...
Yıkıyor bendeki her korkuyu,
Bir mucize gibi bakıyor,
Ve ben, her bakışında yeniden yaratılıyorum.
Zaman orada durur,
Rüzgar susar, şehir susar...
O gözler konuşur,
Ve ben, kelimelerden vazgeçerim usulca.
Bir nehir gibi akıyor içime,
Bir yangın gibi sarıyor tenimi,
Sevmek böyle bir şeymiş diyorum,
Sadece gözlerine bakınca anlıyorum.
Kayıt Tarihi : 19.4.2025 18:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!