Gecenin bu saatinde benimle inatlaşan tek sen mi kaldın ey ölümün diğer adı?
Bir sigara daha yaktım balkonun loş ışığında, önümde hiç de bana benzemeyen beyaz kağıda bakınır oldum bir iki saniye, yazacak boşluk aradım, oysa hayatım bir boşluğun üzerindeyken…
‘Garip’ dedi adam, kadın şaşkınlıkla bakıverdi yüzüne, konuşmadan garipliğin ne demek olduğunu sordu!
Adam konuşmadan cevap verdi:
Gecenin bu saatinde gözlerinin içini bile doğru düzgün görememişken nasıl olur da kalbimi bu kadar hızlandırabiliyorsun?
Gerçekten garip!
Gecenin bu saati, yanımda yokken ve seni önümdeki beyaz kağıda dökerken nasıl olur da heyecanlandırıyorsun beni, ellerimin titremesini nasıl başarabiliyorsun...
Benim olmasıyla gurur duyacağım bu akıla, benim iznim dışında nasıl olur da bu kadar fazla yer kaplıyorsun?
Ey Kadın...!
Yar, kağıdımda yerini alan, gözlerimi hapseden, iznimi almadan ki buna da razıyken neden sadece kelime oldun cümlelerime?
Ey Yar...!
Önceden hoyrat sevdalar gezmişim, Bilmeden meğer yalanlar sevmişim, Gönlümde gün batmadan geldin... Hoş geldin....!
Gözleri cennet sevgilim...
Bu sevda bir melekten hediye. Aşktan yaralı kalbime.
Hayat ağlattı, sen güldün... Herkes hep yaktı sen söndün, bir ömür gitme....
Kayıt Tarihi : 15.7.2018 01:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!