Gözleri Bal Rengiydi Şiiri - Derya Bayrı

Bir sindrella masalı değildi o
Geceyi bekliyordu
Yıldızları bekliyordu şenlenmek için
İşte çıkmışlardı yine
Bağırıyordu:
Elimi tut ateşböceği
Yakala beni
Bak işte uçuyorum
Tut elimi...

Bir fiskeyle uçuverecekti hiçliğe kimbilir
Neydi umudu
Yitirdiği cam bilyeler miydi
Yoksa itildiği sokaklar mı?
Düşündünüz mü hiç geçip giderken yanından
Neden siz değil de o
Baktınız mı hiç yüzüne
Gözleri hala bal rengiydi onun
Umuttu adı ve
Bir tek anlam vardı sessizliğinde
Ama sözcükler
Sokaklardaki çöplüklerde saklı...