Gözleri aglamakli bir kadin sevdim
dökülen her damla gözyasinda kendimden gectim
o kadar masum bir haldeydiki
bebek sanip ninniler söyledim
degismeyen bir tek sevdaymis insan oglunin hayatinda
adam akilli olan sevda
dünyanin neresine kacarsan kac birakmaz seni
ben seni söyle bakayim niye cok sevdim
oysa sana gülmek daha yakisiyordu
ben den daha cok sana
buna inanip her gece dua ettim
kardesim ben gözleri aglamakli bir kadin sevdim
inadina yasama tutunan
inadina sevdigini bulan
kacmakdan yoruldum inan,oturup bir kenara bir moladan yanayim
kacmakla senden ve kendimden vaz gectim...
olmuyo ne yapsamda
bir yerden buluyor seytannin kendisi
hesap soruyo sanki kitapsiz
ates yaninda kül kaliyor
daha yakiyor senin sevdan aglamakli kadin
birakmiyor beni birakmak isterken seni
seytanin dürzü
git artik odamdan ne olur
yalnizlik kalsin gene bana
cok sikilirsam belki ararim seni
o zaman alirsin yanmis tenimin geriye kalan rüzgarini
ben gözleri aglamakli bir kadin sevdim
severken bir seyi hesaplayamadim
cok sevip yanacagina
ac koynunu seytanin pustuna.....
cok bekletme cagirdigim zaman
sevmem bekletilmeyi....
yetisemezsen bir haber et
birakir elimdeki her isi ugrarim sana.....
Kayıt Tarihi : 15.12.2009 16:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!