Her şeyin yok olup da gittiği
Bütün umutlarımın bittiği
Bir anda gördüm âlem gözleri
Unutturup hep eski günleri
Aşksız duramazmış ki hiç insan
Ne desem bilmem gördüğüm zaman
Bulamadığım bir şem gözleri
Kalbim duruyor baktığı o an
Beklerim burda verse bir selam
Ağzından çıksa da birkaç kelam
Bilemediğim özlem gözleri
Veremem bu sevdaya bir anlam
Kalmadı ki ne akıl ne de baş
Kendimle vermekteyim bir savaş
Bazen olsa da elem gözleri
Benim için artık bir tek uğraş
Barkıma ece ol başında taç
Alperen ki hep sevgiye muhtaç
Mavi yaşamak her dem gözleri
Onlar yarama en büyük ilaç
Şanlıurfa; 09.10.2020:00:00
.
.
.
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 00:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Alperen Taş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/09/gozleri-122.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!