Gözlerden gönüllerimize esinti

Gözlerinin maviliklerinde
Kulaç atıp durdum.
İnan yoruldum!
Yeşil gözlerinde
İlkbaharın,
Doyulmaz hazzını duydum.
Derin bir oh çektim,
Soluklandım.
Ela gözlerin günahı ne,
Ahları alınır mı onların hiç
Sorarım sizlere!
Derinliklerinde
Gezindim,
Bir başına,
Gezindim de durdum.
Zeytin karası,
Simsiyah iri gözleri
Severim zaten,
Huyum kurusun
Oldum olası!
İnanır mısınız sitem ettiler
Durdular bana.
Biz mi unutulan olduk
Bizlere diyeceklerin yok mu diye.
Alınmışlar inanın.
Yüreğim burkuldu.
Olur mu hiç,
Öyle şey olur mu dedim onlara.
O nasıl nasıl serzeniştir öyle,
Sizde kaybettim kendimi,
Sizde buldum kendimi yine.
Menekşe gözleri görünce dostlarım,
Bir şey yapamadım.
İnanın.
Tutuldum kaldım öylesine.
Ta canevimden vuruldum!
Lacivert gözlerle
Göz göze geldiğimde
Aklım gitti baştan
Yelken açtım enginliklerine!
Unuttum bütün dertlerimi, kasavetimi.
Attım gittim onları o lacivert denizlere!
Bu gezinti nereye kadar uzanır
İnanın ben de bilemem
Sevgili dostlarım ben de! ! !
Dileğim,
Bütün gözler için.
Özlediklerini,
Yollarını gözlediklerini,
Buram buram
Hasret çektiklerini,
Ardından,
Derin derin iç geçirdiklerini,
Gönüllerini yakanları görsünler.
Hep heyecanlandırsınlar bizleri.
Kıpırdatıp dursunlar
Yine yüreklerimizi.
Biteviye!
Kıpırdatsınlar,
Küllendirmesinler
Gönlümüzdeki ateşi.
Daha da alevlendirsinler
Hiç de sönmemecesine!
Aynen,
Şu anda hepimizin yüreğimizden
Geçirdiğimiz düşüncelerimiz gibi!

Fikret Dündar
Erenköy-İstanbul

Fikret Dündar
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 05:09:00