Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
bir iftar anıydı öğretmen evinde iftar acmıştım ve yan masada oturan bir bayan vardı hastaydı yüzü kızarmış ve halsizdi sanki bütün vucudundaki vitaminleri almışlar tamamen vitaminsiz kalmıştı fiziksel olarak böyleydi ruhsal olarak ta bu derece vitaminlere ihtiyacı vardı.sonrasında salatamı paylaşmayı istedim ve masama davet ettim nazik davetimi bir o kadar naziklikle kabul etti yarımda olsa o akşam yemeği birlikte yemiş olduk daha sonrası içilen caylar ki o caylar cok keyfli ve tatlıydı
sanırım beni tanıdın ben murat
yazılarını okuyorum neden bu kızgınlık neden bu küskünlük
msn adresimi vereyim
[email protected]
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta