Hayatı çözmüş bir insana göre gülümsemek bir olgunluktur. Bazen bir lütuftur, bazen öfke, bazen küfür; bazen peki der gibi her darbeye, her yaraya, her acıya, her haddini bilmeze. Bazen bir mesafedir, dilin yorgunluğudur. Gülümserken gözlerin ifadesi önemlidir. Sevdiklerine gülümsüyorsa daha sıcak ve sevgi dolu; merhamet yüklü ışıl ışıl bakar, eğer kızgınlıktan gülümsüyorsa içinde öfke isyan çığlıkları kopar ve kırgınlık varsa sabır suskunluklarında ise incitmemek için gözlerinde hep çaresiz bir hüzün vardır...
Kayıt Tarihi : 20.6.2017 10:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülten Alp](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/20/gozlerde-caresiz-huzun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!