Gözler Ruhun Aynasıdır

Gözler ruhun aynasıdır, ruhta ne oynarsa gözlerde görüntüsü belirir derlerdi;
Hep ikimizin filminin oynamasını beklerdim, o yüzden her saniye gözlerindeydi gözlerim.
Kalp, içinde taşıdığını dışa her zaman vurur, gizli tutamaz derlerdi;
Sırf benim duygularımı anla da sen de bana aynı duyguları besle diye hep kalbinin yanı başındaydı kalbim.
Sanki elini uzatsan tutacaktın elimi,
Sanki gözlerini açsan alev alacaktı buralar, cayır cayır yanacaktı.
En başta yananlar hep biz olacaktık.
Hep biz olmadık mı zaten?
Hep seven yanmadı mı önce?
Hep giden unutmadı mı, ardında yaralı bıraktığı o kalbi?
Hep kalan tutuşmadı mı gelecek diye beklediği o alevin içinde?

Bak sevgilim, ben hala yanıyorum cayır cayır.
Nefesini hissettim ya sınırlarımın içinde, sönmüş ateşim küllerimden doğdu.
Kanım ateşe kibrit oldu.
Her bir damlası yandı, yandı, yanıyor.
Gel be sevgilim, gel.
Kanını kanıma katıp alevlendirme istersen ateşi, benim kanım da yeter.