Gözler Kemandar Şiiri - Deniz Ercani

Kimse kalmasın aşkımı duymayan
Yedi iklimde yok benden bahtiyar
Bu sevgim meydandadır ayan beyan
Olsun bütün bir cihana aşikar

Sensiz kaldığında kalbim üşüyor
En ağır yükleri sırtta taşıyor
Ok kirpiklerin üstüme düşüyor
Kaşların kemandır gözler kemandar

Ayıp olur mu sana melek desem
Ya da meleklerden seni dilesem
Şu yüce dağları gezsem arasam
Dengin bulunmaz, güzelliğin ender

Deli gönlüm en çok seni diledi
Kendi göğüsünde bıçak biledi
Sevdan boğazıma kement doladı
Boynumu sıkar hasret denen kemer

Yollar dost olmuştu Deniz Ercan'a
O yüzden hep gezerdi yana yana
Gurbet elde düşüverdim bir hana
Ben garip yolcuyum kalbin mihmandar