Gözler Gece Der Çekilmiş Perdelere

Yiğit sandığın yüreğini
Dağıt orada burada göçebe
İstersen giderken poyraza çevir
Çılgın gibi es bir gündüze bir geceye

Es okşadığın dallara
Bilki salınıp durman esişin emanet
Derin bir hazla batar sandığın o son güneş
Cılız ışığıyla döndürür yüreği güz bahçelerine

Hiç tanımamış gibi yapsanda
Birkaç saniye uzanır üşüyen ellerin sevgiliye
Tıpkı tohumun kabuğuna sarıldığı gibi sarılsanda kalbine
Ah bu gözler gece der çekilmiş perdelere......