Ne yaptıysak kendimize yaptık.
Ömrümüz beklemekle geçiyor.
Anı yaşamayı bilmiyoruz ya geçmişe takılıyoruz ya gelecekten endişe ve ümitle birşey bekliyoruz.
Artık kimseyle konuşmaz içimizi dökmez olduk.
Kendi kendimizle konuşuyoruz kafamız sürekli meşgul bedensel olarak varızda kafa nerde, yürek hangi göçte. Gözler kendini ele vermekte dalıp gitmesiyle...
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta