hani hep yanımda olacaktın,
hani bu aşk hiç bitmeyecekti?..
hani aramızdaki bağ çok sağlamdı,
hani hiçbir güç yetmeyecekti?..
ihmal ettiğim evimdi,
aksattığım işimdi...
boşuna mı heveslendim,
boşuna mı ümitlendim şimdi?..
bir anda hayattan soğudum,
bir anda insanlardan iğrendim!..
gözler de yalan söylermiş,
ben onu öğrendim...
demek kimliğinde soyadım,
demek çocuğunda kanım olmayacak?..
demek artık ellerini tutamayacağım,
demek artık seni öpme imkânım olmayacak?..
ne yani,
biz seninle hiçbir zaman,
hesabı getir garson,
çocuklar uyudu,
biz kalkıyoruz,
diyemeyeceğiz öyle mi?..
hıh!
şimdi ben kendimi neyle öldüreyim,
sen söyle?..
ateşli bir silahla mı,
kesici bir aletle mi,
zehirli bir iğneyle mi?..
Kayıt Tarihi : 6.9.2018 23:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Turan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/06/gozler-de-yalan-soylermis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!