Kardı kara geceyi aydınlatan
Gözünün akı kadar beyaz
Lapa lapa vuran pencereye
İki bebesi ve karısı
Büzüşmüş kanepeye gecekonduda
Hayali özlem damıtıyorlardı
Güneş vurmadı doğduğundan beri
Kara mehmetin kaderine
En güzel günlerinde bile
İş güç emek ekmek
Muştu bekliyordu her bir gün
Her geçen gün dündü
Yarım umut iş başı
Kara yüzlü baba, anne, çocuk güldü
Gözler çanak ayna
07-02-1992
Cemal KarsavranKayıt Tarihi : 24.2.2021 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!