Gözler Bile Eski Gözler Değil

Herkes herkes olurken,
Kimse kendi olmuyor
Hayat yalnız oyunken,
Rolünü beğenmiyor.

Sanki bir savaş hali,
Kamuflaj olmuş insanlar,
Özler yitmiş, kaybolmuş,
Şuursuz bedenler geriye kalan.

Ruhlarda bir başkalık,
Bedende türlü saçmalık
Ambalaj görsel amma,
İçler boşluk, yavanlık...

Gözler bile eski gözler değil,
Duygu yüklü, söylemsiz anlatan
Damarları patlatırcasına kanı hızlandırıp,
Nehirler gibi duru ve engince akan.