Gözler anlatır Şiirleri Şiiri - Gülay Öz ...

Benim hayatımda olmasaydın,
Nasıl umut olacaktı gözlerin,
Şiirlerin nasıl değecekti ellerime,
Düşlerimde olmasaydın nasıl sığardı,
Şu mavi gökyüzü yüreğime.
Ya dudakların nasıl gülerdi bensiz,
Hani öptüğümde susardık,
Kana kana bakışırdık bir daha içmek için,
Sahi sen olmasan güçsüz ve cılız mı kalırdım ben?
Sanırım oyalanırdım ısızlıkla,
İnkarcı, yalancı, yavan ne anlarsan bunlardan...
Söylesene suskunluğun derman olmaz ki bana!
Yaşamla alışkanlıklar dışında kalan neler var!
Candan öte yürekten yoksun yaşam mı olur!
Görmez misin gelmiş oturmuş yüreğim yüreğine...
Şiirin içinden çıkıp benim olmuşsun,
Ayrılık acısı olunca içim sızlıyor,
Bazen gidiyorum deme bana.
Vedan kor gibi yüreğimi yakıyor.
Gecesi gurbet gurbet diye,
Ağlayan divane bir aşığım ben.
Kadehime hüzün mü doldurdun,
Şerefe derken hep seni içiyorum.
Sancısı yüreğimi mihman eyleyen sensin,
Bu veda kadehini benden başka daha kimler içer.
Sonu ayrılık acısı olan,
Hüzünlü hikayeleri dinleyen tek ben miyim!
Kaç kez kaldırıp elimde kırılmış bu veda kadehi.
Kimi hüznü hatırlatır,
Kimi yürek yakan vedaları
resmeder.
Çaresizliğin içinde silik hüzünlerim var,
Boş bakışları, ayrılıkları sil artık,
Hüzünlü bir şehre doğru akıp giden umutlarım var.
25.08.2023
~Gülay Özdemir ~