Sana özenmişti güllerin en güzeli
Şimdi solmuş, pörsümüş, o gül ağlasın
Nerede şimdi sevda bülbülü,
Sesi kısılmış kalmış, bülbül ağlasın
Ayrıldık, bir daha görmemesine
Bu ayrılık senden kalan en son hediye
Seni ömür boyu ölürcesine
Sevmişti, bu biçare yürek ağlasın
Nasılda sevmiştim öyle, delice,
Giderdim uğruna ölüme bile
Sanki bir gün dönecekmişçesine
Ümitle baktğım yollar ağlasın
Mecnun'a eş olmuştum senli yıllarda
Karalar bağlamak varmış yazımda
Merhaba demek kalmış sensiz hayata
Ağlamaktan usanmayan gözler ağlasın
Kayıt Tarihi : 6.2.2003 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!