Gözler Şiiri - Nurten Köroğlu

Bir bilsem yandığı kimdir,sevdiği kimdir o gözlerin
Öyle mahzun,öyle sevdalı,öylesi vurgun
Bir dokunsam baharlar dökülüverecek sanki
Baktıkça uzayıp gider,bilinmeyen diyarlar yorgun

Sineye dert olur,götürür eleminde
O gözler ki, yara açtı içimde silinmeyen
Sanki öylesi alıp başını gitmiş
Bir yol ki,bir daha geri dönülmeyen

Ruhumda yaktığı ateşte,sönmez durur izleri
Bir sevda olur öylesi dingin,öylesi durgun
Bir an gelir bir ümit,bir çare bırakacakmış gibi
Bir an gelir öylesi sessiz,öylesi suskun