Gözler Şiiri - İbrahim Balcı

Gözler zifir karanlık,pusu kurmuş dibinde
İnanılmaz sır dolu,şeytan gizli içinde

Gözler mihrap altında,sonsuzluğun kapısı
Yaralı bedenimin gök kökenli baksısı

Gözler badem irisi,sadaktan çeker oku
Vuran o vurulan ben,yaramda kan kokusu

Gözler örtüyor beni,üzerimde bir yorgan
Ağır ağır yapışkan,tatlımsı kokuyla kan

Gözler derin mi derin,mağara var ardında
Gizemli hazineler,parlar alev şavkında

Gözler çekilmiş kılıç,vuracak beden arar
Değdiği yeri yakar,bedenim irin tutar

Gözler dipsiz bir kuyu,sisler içinde duyu
Düştüm düşüyorum ben,hüzün içinde ruhu

Gözler hüzünle yüklü,gülerken bile yüzü
Lanetleme ne olur,taşıyamam bu yükü

Gözler sırlarla dolu,gecenin sonsuz ruhu
Labirent var içinde,binbir tuzakla dolu

Gözler girdapla kardeş,içine çektiği leş
Ölüm bunca peşimde,bedenim cesetle eş

Gözler semaya açık,sessizce dua eder
Ben şefaat dilerken,açılan gökten iner

Gözler kalbin aynası,arar iken kendimi
İçinde bin bir gölge, bulamadım bir beni