Bir başka oluyorum daldıkça,
Hep yanında kaldıkça,
Her an hele de sıkıldıkça,
Bir umut olur, kahverengi gözler.
Yalnızlığı unutturan onlar,
Derinlere daldıran onlar,
Uykulardan kaldıran onlar,
Onlar güzelim, kahverengi gözler.
Bir gün o güzelim gözler mi?
Pencereden yolumu gözler mi?
Beni düşünerek özler mi?
Benim aradığım, kahverengi gözler.
"Seni seviyorum" der dilim,
Sen ki iyi bilirsin,
O cevabı isterim:
Kahverengi gözler kimin?
ADANA, 1997
Mustafa Alperen TaşKayıt Tarihi : 27.7.2015 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!