Bir uyanışta oldu her şey.
Her şeyin yok oluşunu,
Kainatın göçünü seyretti gözler.
Sordu; küçük kıyametmiş bu,
Ne başı belliymiş ne sonu.
Ne yaz kalırmış ne bahar,
Ne kuşlar ötermiş
Ne de yeşerirmiş ağaçlar...
Sonra uykuya korkmuş gözler.
Takati kalmamış,
Bitab düşmüş hayallerine.
Ürkmüş besbelli,
Kapayamıyor gözlerini.
Her yumuşunda görüyor bir gideni
Her uyanışında gidiyor bir seveni.
Sonra ısıttı közler demiri
Çekti korkmuş gözlere mili.
Acısı dağlasa da yüreğini
Görmedi bir daha seveni
Ne de sevipte gideni....
Kayıt Tarihi : 5.6.2014 04:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!