Gözlerine baktım.
Hülyalı hülyalı gülümsedi.
Onlarda sevgiyi gördüm.
Mahçup bir eda ile
basını eğdi...
Yüzü kızarmış,
elleri terlemiş,
dilinde
kelimeler titremis...
Yüregini ele vermişti...
kalbindeki sırrın açığa çıkması
onu utandırmıştı.
Bende utandım.
O sırra nail oldum diye.
Gözlerimi kaçırıp
başımı eydim.
Ellerimi nereye koyacağımı
bilemedim...
Sonra binbir güçlükle,
başımı usulca kaldırıp,
yeniden baktım.
Onun hala başı önündeydi.
Cesaretini toplayıp
kaldırdı başını.
Gözlerime yeniden baktı...
Öyle saf öyle içtendi ki...
O gözlerde ki sır
gerçeğin ta kendisiydi...
Sonra sırra kadem bastı...
Gözler kalbin aynası, değil miydi?
Kayıt Tarihi : 4.12.2009 20:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilufer Ucuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/04/gozler-213.jpg)
sevgi ve saygılarımla
www.salihseyhan.com
TÜM YORUMLAR (1)