Gözlem Şiiri - Şükran Tizikoğlu

Akşamın serinliğin de ,
Atmıştı kendini bir kahve dükkanına .
Yalnız gelmişti.
Çevredekiler acaba şaşırıyor mu?
Diye söylendi içinden.
Söylendiği şey bu kadar güzel ,
Bir kadın neden yalnız başına oturuyor ?
İçindekinin boş bir kuru gürültüden olduğunu anlayınca,
Yakmıştı bir sigara ,izlemeye başladı etrafını.
Mutlu olan çiftlere ilişti,gözü.
Nasıl da gözleri parlıyordu aşktan .
Adam kadının narin ellerini okşayıp,
Kendine doğru çekip elini öpüyordu.
Yine başka bir masa da,
onun gibi tek oturan bir kadın görmüştü.
Göz göze geldiler bı kaç kez ama kadının içeri de
Bir adama sürekli baktığını farketti,
Bı kaç kez onu görmek için sipariş vermiş,
Bardağı onu görebilmek için yanına götürmüştü.
Hem tuhaf bir çekiciliği hem de utangaç bir
Hali vardı bu kızın, kadına yıllar önceki o zamanlarını
Hatırlatmıştı.ve birden yüzüne bir gülümseme geldi,rüzgarla birlikte,saçını gözünün önünden çekti ,Ve kahvesini yudumlamaya devam etti.