Gözlem Şiiri - Özlem Ertaş

Eve dönerken en sevdiğim kaldırımlardan,
Görürüm hep o eskimiş yüzleri,
Bazısı güleç, bazısı hüzünlü,
İçlerinde aynı heyecan.
Ben her gün en sevdiğim kaldırımlardan geçerken,
Görürüm geçmişin gölgelerini yollarda,
Beni takip eder yavaş yavaş,
Görürüm aslında insanlar sıradan,
Amaçları varmış gibi,
Ama aslında kalmamış.
Ben en sevdiğim kaldırımlardan geçerken,
Başımda en sevdiğim bulutlar,
Birazdan yağacak en sevdiklerime,
Gözyaşlarım görünmeyecek yağmurla.
Ben en sevdiğim kaldırımlardan geçerken,
Üzerinden geçeceksin,
Belki aynı şeyleri duyarak,
Ben en sevdiğim kaldırımlardan geçerken,
Biliyorum herşey yeniden başlayacak,
Belki kaldırımlar bitecek ama;
Gökyüzü hep aynı kalacak,
Dökülen yapraklar aynı yerlerde,
Dönmeyecek en sevdiğim kaldırımlara,
Dönmeyecek sevgili gibi.