Akkaya’dan, Gözensesine bakarım
Coşkun sular gibi çağlayıp akarım
Bağ, bahçe, tarla, ova demem sularım
Oturur başına türkü söyler ağlarım.
Gözensesi derler som kaya dibi
Kayasında bol su çıkar, billur gibi
Büküle büküle ne hoştur gidişi
Uzayıp gider, Kızılırmağa verir elini
Gözensesi arkasında yüksek bir kaya
Borular içinde temiz su getirir Bünyan’a
Suyuna bak kendini görürsün, istemez ayna
Kuruyan doğaya su verir, döndürür hayata.
Gözensesi’nde, Pınarbaşı derler var mı eşin
Bünyan’a gelin kız gibi temiz suyunla gelirsin
Etrafı halı gibi çayırlar, otur dinlenirsin
Ak Pınarbaşım ak, aktıkça güzelleşirsin
Önüne bent yaptılar, aştın yenilmedin
Kızmadın, küsmedin, başka yere gitmedin
Bünyan seni, sen Bünyan’ı seversin, hoş geldin
Bakıyorum Pınarbaşım, hoş sohbet ne güzel gidersin
Mercimek dağından bakıyorum, Pınarbaşına
Hayran kaldım senin suyuna, taşına, toprağına
Suyunu içtim bardak, bardak, kana, kana
Ahdi vefa borcum var Yeşil Bünyan’ım sana.
09.02.2002
Pınarbaşı’nın suyu durmadan çağlayıp akar.
Bünyan’ın güzel kızları halı, kilim, yün yıkar
Kayıt Tarihi : 12.8.2014 20:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!