Gözel anlar Şiiri - Sevinc Arzulu

Gülsən təbəssümüm yelə dönər ki,
Ağlayıb hürdürmə hicran itini.
Dünya məhvərindən elə dönər ki,
Axtarıb tapmazsan öz orbitini

Qıyma həsrətindən solub-saralım,
Çay təki səhrada itib-batım mən.
Qaraca gözünün qadasın alım,
Bir “Hə”de, röyada rahat yatım mən.

Dolanıb gəlsə də düzü-dünyanı,
Yenə məhəbbətin qəlbimə sinər.
Əzabı mənimdir, sözü dünyanın
Azacıq fərəhdən könlüm isinər.

Köksümdə döyünən ürəyim oldun,
Sənin varlığına şükür edirəm.
Bahar nəsimi tək küləyim oldun,
Arxanca kölgənə dönüb gedirəm.

Dumanlı dağların başı qar olar,
Orda yaşanacaq ən özəl anlar.
Vüsala gedən yol nahamar olar,
Bəzəsin ömrümü ən gözəl anlar.