yalnızım dostum
sadece varlığının içinde yalnızım ....
yine gidiyorum
yine arıyorum seni
sırf, sırf acı çekmek için belki
bakıyorum yine
karşıma çıkan ilk istiridye kabuğu
sırdaşım oluyor bana
saçma deme sakın ...
o da çok acılar çekmiş benim gibi
ona da deli gözüyle bakmışlar
her yaptığı hareket,
her davranışı suç olmuş bilinmeyenin içinde
içinde hep fırtınanalar koparmış
çoğu zaman kendini kaptırmış
en umulmadık dalgalara...
ama sıyrılmasınıda bilirmiş
kaybolurmuş bazen benliğinin içinde
yarışa girmiş birgün kendisiyle
normal olmaya çalışıyormuş
onun için herşey yinede çok farklıymış
en umulmadık zamanda
boğuşurmuş kendisiyle
ama yine onu anlayan olmazmış
kendini anlatmaya çalışırmış çoğu zaman
ve yine başlarmış
işte o an bir deli kaybedermiş tüm dünya
ama bilinmeyenin delisi
ne çapkınlığına
ne uğruna ölümü göze aldığı aşklarına
ne de tüm dünyası olan sevgisine
kimbilir belki de
belkide onun için hiçbirşeyine...
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 11:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!