Göze Şiiri - Selma Ateşin

Sıcak iklimlerin yüzü güleçtir,
kara taylar vuruyordu dağlara,
ılık bir esinti soluk yerine,
gürgenler gölgesinde
ve nefessiz sırtüstü düşenleri
yalıyordu.

Koca zamanlar eskitmişti sofralar,
eli meze kokusu sohbet susardı,
bir söz havalanır,dört kol sarılır,
tutuşmuş bir ateşte,
su ağırdan çalımlı,
akarken yeşil burçlara,
tutulur tutuk kalır söylence.

Sıcak bir gölge teni yakalar,
çoklaşır akşamın kanattığı aşk,
deli zamanlarda bir kız doğrulur,
hem doğurulur ağrı tadında.

Burkulur yüreği koca çamların,
gözeler gizler göz yaşlarını,
susar yanık ezgiler,
hem susuz kalır.

Buruktur tatları gelinciklerin,
eli nefessiz gece sefası,
bir dal çoğaldıkça ömür bulanır.

Durulmamış gözler,
gece yanığı bir öfke
ve seher vakti cümle yapraklar;
sağır ezgilere yürek hoplatır.

Paramparça yaşamlar,
oda oda hüzünlenirken,
bir durak ötede ağarmış şafağın,
kızıl sıcaklığı başucunda tayların.

Ve o taylar ki;
her mevsim duraksız,
vurdular dağlara kara yanları,
sıcak iklimlerin yüzü ağardı...