Gözden ırağındım
gönlünden de kovuldum
kalaysız bakır bir tas
bir taş idim yosunlu
gümüşlerle ovuldum
ne başa taç
ne taca baş oldum
değil gül dersen de hani
bir çiçektim yabani
daha açmadan elinde soldum
şimdi kopar gönlümden
orda vucut bulmuş
her şeye rağmen
sağ kalabilmiş o çiçeği
ya sula
ya da göm toprağa dualarla
yani istersen kurut
başucu kitabının arasında
gözünden ırağındım
gönlünden de kovuldum
ne başa taç
ne taca baş oldum
6/Ağustos/2011/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 6.8.2011 16:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi bu şiir aldatmaca bir şiirdir, sevgiliye yazıldı sanılır, lakin zihin ordan oraya dansederek her yerden bir anı alıp sarıp sinesine şiire getirmiştir ve dize dize şiir oluşmuştur. Ben bilmiyorum ve bu yüzden haberim yokmuş gibi mi yazdığımı sorarsanız, gerçekten haberim yok; bu şiir nasıl çıktı ben de şaşkınım. Bir şiirime yorum yazan eski bir dost için, acaba onu kırdım mı ki beni gönlünden de sayfasından da çıkarmış diyerek kederlenirken bu şiir doğdu ona teşekkür ediyorum. Ve o çok iyi bir insan biliyorum da bir yanlış anlaşılma bir talihsizlik olduğu kesin neyse Allah selamet versin belki bir gün Ankara'da karşılaşırız, zira ona çok değer veriyorum.
Oysa onun şiirlerini çok beğeniyordum, keşke dostluğundan ve şiirlerinden bizleri mahrum etmese.
ona gönlünce güzellikler diliyorum.
TÜM YORUMLAR (3)