Dayı hala çocukları
Kurdular mutlu yuvayı
Gözde’mi ben gelin ettim
Açtılar şimdi arayı
Anası Emine bacım
Gözde’m benim canlar tacım
Yeğenime gelin verdim
Şimdi arttı benim acım
Eğmen başınızı eğmen
Dal budak kırılır demen
Ben Gözde’mi gelin verdim
Nazara geldik bilemem
Akar Deliçayın suyu
Dökülür gözümün nuru
Dayı hala çocukları
Değmezmiş buna Kansu’yu
Anamın ben kuzusuyum
Acemiyim kusurluyum
Ben anamı dinlemedim
Çekiyorum ben acımı
İlim ilim uzak değil
Yabancı çocuklar değil
Dayı hala çocukları
Çekilecek çile değil
Emine’m senin derdine
Gelin vedim süne süne
Kara talih silinmezmiş
Düşmanın başına verme
Abdullah gelsin yanıma
Odlar basarım bağrıma
Gelin torunum gelmesin
Cenazeme mezarıma
01.04.2013-Hasan TAŞDEMİR
Hasan TaşdemirKayıt Tarihi : 28.10.2013 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gözde ile Kansu birbirlerini beğenerek evlenirler ancak bu evlilik uzun sürmez ve ayrılırlar. Uzaktan yakından tanıdık olduğu için çok üzüldüm. Bu duygularla bu şiirimi dile getirdim. Esasen iki ailede hem akraba hem de kültürlü ailelerdi. Gözde İngilizce öğretmeni evlendiği eşi mühendis. Sıradan aileler değildi.
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (2)