Pendik’te bir akşamüstü
Gözdağına çıktın mı?
Çevirip de başını,
Şöyle bir denize baktın mı?
Ilgıt ılgıt eserken rüzgâr,
Dağıtırken saçlarını,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
