gözbebeklerin vardı gitmeden önce...
ne yapacağımı bilemezdim görünce
yakılmış bir kağıt gibi erirdi yüreğim
klasiktir hep böyle olur sevince..
her bakışımda farklı bir çiçek olurdun
bazen gül bazen papatya..bazende manolya
seni her kestiğimde yeni bir çiçek
sanırım bu yüzden hep deli doluydun...
anlamsız bir coşku yaşarda bahar..bilmezdi
seninle beraber kışta çiçekler açar
seninle güzde ağaçlar yeşerir
ve kuşlar senle yağmurda uçar...
gözbebeklerin vardı ya hani..
kedi yavruları gibi oynardı
baştan sona tüm organlarım...
hatırladıkça sarhoş beynim seni
gözbebeklerin vardı..ve ben korkardım
korkardım bu ateşin ansızın sönmesinden
ama ateş yavaş yavaş söndü..gün ve gün
ne eser kaldı senden nede gözbebeklerinden..
gözbebeklerin söndü ve...gittin
nasıl gelebilmiştin ve neden gittin
hiçbir zaman anlayamadı bunu yüreğim..
bilmiyordu, sende herkes gibiydin...
Kayıt Tarihi : 28.1.2003 01:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)