Gözbebeklerimde eritiyorum çığlıklarımı! ..

Bu ne büyük bir yalnızlıktır bilir misin?
Benim yaşadığım! ....
Kendi içimde boğuluyorum,
Kendi dilimde susuyorum....
Çepe-çevre sarıyor her yanımı;
Kendinden korktuğumun çığlıkları! ...
Sana söyleyecek bir çift sözüm yok,
Sesimi soluğumdan bir adım dışarı çıkaramıyorum! ...
Anlamıyorum bazen kendimi,
Çığlıklarımı boğazımda neden düğümlüyorum,
Neden gözyaşlarımı gözbebeklerimde eritiyorum,
Avazımın çıktığı kadar neden bağıramıyorum?
İkiyüzkırkbir gündür görmedim seni
Ama;
Hâlâ, seni deli gibi seviyorum 'tek-gıcığım'
...............


26.02.2004 / çarşamba
van