Gözbebekleri ve uğurböceği Şiiri - Akın ...

Ne kadar üzdüğünü bilemezsin kendini …
Rüzgara çıktın Arizona çöl otobanında …
Geceydi alaca ve savurdun avucundakileri:
sandın ki gitti uzaklara, savurdukların;
Bir çift göz, anlamıştı bunu çok öncelerden.
Derken, Elfin, dilek kutusunu taşıyan;
karanlıklara çıktı, toprak altından:
kukla bebeğini çıkardı, ozan Orpheus’un
ve kurduğunda onu, başladı tıngırdatmaya:
Gözü yine yaşlıydı, orman perisi neredeydi?
Uğur dansı’nı süzen gözbebekleri’ne;
sanki, cesaret mi vermeye çalışıyordu?

Var olan, bulunan! !

*

O bir çift göz;
bu yaratıkları cehennemden uyandıran;
yeri gelmiş uğurböceğine el (de) sallamış,
(tılsım kutusu taşıyan Elf’leri yüceltmiş)
ama onun gereksiz desteğine set çekmişti:

... Sonra, Troller toprak altına geri
dönmek zorunda kaldılar …
(Suya bağımlı su kaplumbağaları gibi,
doğducağında
petrole bezeli -akıveren- sıvıya koşuveren..)
Ayıran birbirinden, aşağı ve yukarı dünyayı...
: geçit, gömütler asabiyetinde kapanırken..

görüldü, Orpheus -gözü yaşlı
- yalnız, kaldı yukarıda, ağ örülmüştü...
Ki pek bezeli, girişken, örümcek semirmiş...
Çirkin, tılsımcı, peri dostları bile,
tekrar beliriyor oluşuyla şafağın,
eski yurtlarına geri dönmüştü