Gözbebeğim Şiiri - İsa Yılmaz

ve bir denizde son buldu ayak izlerin
dinlesem sesini şu kalbimin
ve üzerine üzerine yürüsem ölümün
bilmem ki senle olur mu yeniden doğuşum

bilemezsin nasılda titriyor yüreğim
kanadı kırık bir güvercin gibi bekliyorum
öylesine sana mahkum ki şu ölümsüz ruhum
hapsolduğum aşkından çıkamıyorum

ve bir denizde son buldu ayak izlerin
istila edip de gülücüklerimi
dalga dalga gitmiş gibisin
her denizin altındaki çöl gibi susuzum

bilemezsin nasıl da yakıyor özlemin
yağmuru bekleyen ateş gibiyim
hani kırsam kalemini aşkın
son damlasından kan akar mürekkebin

üzgünüm, seni ne çok sevdiğimi söyleyemeden
ölüyorum, sensizliği soluyorken nefeslerim
bir mucize olsa ve geri dönse yıllarım
seni göz bebeğim gibi gözlerimin içinde taşırım…

08.01.11