İnsanları izlerken, sıradan birilerini,
Unutmuşken geçmişi ve yaşamışlığımı,
Seni, her dalgalı saçta ve hilâl kaşta,
Seni, her alımlı karaltıda,
Seni, her siyah kâhkül ve kara gözde,
Hem ürpererek, neden korkarak bilmem,
Hem de içimden birşeyler koparak,
Vesikalığın yüzümde patlayınca,
Benliğimin enginliğini unutarak,
Senliliğin sonsuzluğuna dalıyorum.
Yağmurda üşüyorum, camda sen,
Arabamdayım, aynamda sen,
Çarşıdayım, vitrinde sen,
Bıkmışım, içkimde sen,
Boğaziçi’ndeyim, hani o Köprü'de,
Atlayacağım dalgada sen.
16.12.1996
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 5.7.2008 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
O benim gözbebeğimdi, o halde nasıl olabilir ki? Ondan kaçılabilir mi? Saygılarımla..
Arabamdayım, aynamda sen,
Çarşıdayım, vitrinde sen,
Bıkmışım, içkimde sen,
Boğaziçi’ndeyim, o Köprüde,
Atlayacağım dalgada sen.
Her an sevdiğini görmek ve onunla yaşadığını hissetmek harika bir duygu ve bu duygu, dizelerle bizlere ses olmuş. Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Sevgiyle.
TÜM YORUMLAR (2)