Gözlerin kırpılmış,kirpiklerin bükülmüş uyuyorsun bulutların üzerinde.
Yeryüzü sana özlem, sana hasret vuslatın bıçağı ellerinde.
Dünyada en muazzam şey umut "o" gözlerinde...
Sensizliğimi bir göl kenarına bıraktım yoldaşı oldu kurbağalar.
Ne zaman ki bir damlan düşse yeryüzünün ıssız kumlarına açıverirdi en güzel zambaklar.
Seni dost bilirlerdi kendilerine seni gören aynalar.
Şimdi bir fotoğraf, bir tabut, sevgilin oldu ne acı topraklar...
Kayıt Tarihi : 19.1.2022 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevdiğini kaybeden, Mehmet'in hikâyesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!